ஒரு கதை எழுத வேண்டும் என்று கடந்த ஒரு மாதமாகவே மனதில் தோன்றிக் கொண்டே இருக்கின்றது. நேரம் இல்லை என்றெல்லாம் பொய் சொல்ல மாட்டேன். உலகத்தில் இருக்கும் எல்லா நேரமும் என்னிடம் தான் இருக்கின்றது. ஆனால், அதை எல்லாம் உறங்கியே கழிக்கின்றேன். பெங்களூரில் அப்படி ஒரு குளிர். இரவு 11 மணிக்கு உறங்கச் செல்கின்றேன். காலை பத்து மணிக்குத் தான் எழுகிறேன். யாரும் கண்ணு போடாதீங்க :-) நான் எப்பொழுது ஆபீஸ் வருகிறேன், எப்பொழுது கிளம்புகிறேன் என்ற விவரங்கள் மேனேஜருக்கு தெரியாத வரை எந்தப் பிரச்சனையும் இல்லை :-)
சனி, ஞாயிறு என்றால் கிரிக்கெட் தான். இப்பொழுது ஆபீஸ் கிரிக்கெட் டீமில் வேறு இருப்பதால் ரொம்ப பிஸி. எல்லா மேட்ச்சிலும் ஓரளவு பந்து வீசியவன் கடைசியாக ஆடிய போட்டியில் 4 ஓவருக்கு 42 ரன்கள் வாரிக் கொடுத்துவிட்டேன். இதை நினைத்து நினைத்தே ஒரு வாரம் என் மேலே எனக்கு கடுப்பாக இருக்கிறது. அடுத்த போட்டியில் (இப்படி கேவலமா பந்து வீசிட்டு நீ அடுத்த போட்டியில் இருப்பன்னு கனவு வேற காண்கிறாயான்னு உங்க Mind வாய்ஸ் எனக்கு கேட்குது!!) எப்படியாது நல்லா ஆடனும். மனசுல ஏதோ ஒரு வெறி இருக்கு. Dec 31st அடுத்த மேட்ச். பார்ப்போம் கலக்கப் போறேன்னா இல்லை கிழிக்கப் போறாங்களான்னு :-)
அரையாண்டு விடுமுறை :
ஹைய்யா! எங்களுக்கும் அரையாண்டு விடுமுறை இருக்கு இப்ப. 12th வரை ஸ்கூலில் இருந்தது. காலேஜ் ல செமஸ்டர் லீவ். வேலைக்கு சேர்ந்த பின் இப்படி தொடர்ச்சியாக விடுமுறை கிடைத்ததே இல்லை. இப்பொழுது வேலை பார்க்கும் கம்பெனியில் 26 முதல் 30 வரை விடுமுறை. இரண்டு சனி ஞாயிறையும் சேர்த்து மொத்தம் ஒன்பது நாட்கள் விடுமுறை இருக்கிறது. ஆனால், இதில் என்ன கொடுமை என்றால் ஐந்து நாட்களை எனக்கான விடுப்பு கணக்கிலிருந்து கழித்துக் கொள்வார்களாம். இருந்தாலும் இப்படி ஒரு பெரிய பிரேக் கிடைப்பது நல்லது தானே! எப்பொழுது நாளை மாலை வரும் என்று காத்திருக்கிறேன் அரையாண்டு லீவிர்க்காக காத்திருக்கும் மழலை போல. நீ குழந்தையான்னு யாரும் கேட்கப் புடாது :-)
இந்த விடுமுறைக்கு வீட்டிற்குப் போகிறேன். செப்டம்பர் முதல் வாரம் சென்ற பின் இப்பொழுது தான் செல்கிறேன். விருந்தெல்லாம் தடல் புடலா இருக்கும்ன்னு எதிர்பார்க்கிறேன் :-) ஊரில் தினமும் நான்கு மணி நேரம் பவர் இருப்பதில்லையாம். அந்த நேரம் என்ன பண்ணலாம்னு யோசிச்சிட்டு இருக்கேன் இப்பவே. Suggestions are most welcome :-)
தங்கைக்கு ஒரு டூ வீலர் வாங்கித் தரப் போகிறேன். அப்பொழுது தான் நான் ஊருக்குச் செல்கின்ற வேளையில் வண்டியை எடுத்துக் கொண்டு ஊர் சுற்ற முடியும் :-)
மிக வருந்துவது :-(
இம்மாதம் ஐந்தாம் தேதி என் முன்னாள் அறை நண்பன் கவின் திருமணம் நடை பெற்றது. என்னால் போக முடியவில்லை ஐந்து நாட்கள் காய்ச்சலில் படுத்து விட்டதால். அவன் கல்யாணத்துக்கு போக முடியாமல் போனதிற்கு மிகவும் வருந்துகிறேன். Wish you a happy married life Kavin :-)
கடைசியாக பட்ட அவமானம் : :-)
என் நண்பர் ஒருவரிடம் பேசிக் கொண்டிருந்தேன் கடந்த வாரம், மதிய உணவிற்குப் பிறகு,
'மச்சி நாம Jan 1st ஆடுற மேட்ச்ல எப்படியாது ஜெயிக்கணும்' என்றேன்.
"ஏன் டா?" என்றார்.
'புது வருஷத்தோட முதல் மேட்ச் ல'.
"ஹ்ம்ம்" - அவர்.
அதோடு நான் நிறுத்திக் கொள்ளாமல் மேலும் தொடர்ந்தேன், 'அடுத்த வருஷம் நாம ஒரு மேட்ச்ல கூட தோற்கக் கூடாது. அதுக்கு என்ன பண்ணலாம்?' என்றேன்.
"அதுக்கு நீ கிரிக்கெட் ஆடவே கூடாது டா" என்று அசிங்கப்படுத்திட்டார். :-(
சந்திப்போம் விரைவில் ....
